Таулар, таулар - Есенқұл Жақыпбеков

Таулар, таулар Алатауым, ала арша, асқағым-ай, Қапталдағы қасқа бас қаспағың-ай. Құлазыған қу тастар таудың іші, Құмартпаймын тауларға жастағыдай. Таулар жатыр өкініп таздығынан, Аңғар жақтан еседі бағзы бір ән. Адамзаттың ұрпағы азып барад(ы), Тау мінезді жандардың аздығынан. Сөзі тәуір болғанмен өзі бөлек, Дәу пенделер отырар төріме кеп. Шынайы асқақ жандарды аңсағанда, Таулар ғана тұрады көзіме кеп. Сөзі жақсы болғанмен арман басқа, Отырады төрімде жалған қасқа. Кең өлкемде керілген қарап тұрсам, Елде ештеңе қалмапты таудан басқа. Жер ортасы Көктөбе келген жаста, Дүниеде не көрдік сордан басқа? Заңғар таулар алыстап кеткеннен соң, Жалған тауға не шара алданбасқа? Есенқұл Жақыпбеков