Góðan morgun, ketta mín,
ikki sá eg kettling tín. –
– Kettlingurin liggur har
undir brík og spælir sær.
Góðan morgun, ketta mín,
hví ert tú so reyð um trýn’? –
– Eina rottu sá eg her,
tikin hon og etin er.
Hvørja nátt tá gangi eg –
mýs og rottur fangi eg. –
Venji kettling mín, at hann
rottukattur verða kann. –
Orð: Hans A. Djurhuus
Lag: Fólkalag
Sangur: Lív Dam
Upptøka: KvF