ANTINATALISMO NEONAZIAREN JATORRIA. GERRA HOTZA.

ANTINATALISMO NEONAZIAREN JATORRIA. GERRA HOTZA. 1. Antinatalismoak, jakina, baditu duela mende batzuk aurki daitezkeen aurrekari batzuk. Dokumentu honetan, antinatalismoa Mendebaldean nagusi den erreferentzia ideologiko bihurtzearen jatorriaz ari gara. 50 urteko aldi neoliberalean zehar sortu eta mantendu den nagusitasuna. 2. Antinatalismoa fenomeno nagusi bihurtzearen jatorria Gerra Hotzean dago, argi eta garbi. Zehatzago esanda, 1949ko Txinako Iraultzaren testuinguruan aurki dezakegu detonatzailea. Kontrolatu gabeko herrialdeetan biztanleriaren hazkundearen arrisku estrategikoaren aurrean Estatu Batuetako hainbat sektorek agertutako alarmaren ondorioz, mugimendu antinatalista garatu zen esparru korporatiboetan. Hasiera batean herrialde horien garapen demografikoa mugatzeko helburuarekin bideratu zen nabarmenki. 3. Mugimendu antinatalista hori azkar hedatu zen Rockefeller Taldearen inguruan egituratutako fundazio korporatiboetatik abiatuta (Rockefeller, Ford, Carnegie fundazioak). 4. Fundazio korporatiboetatik eta inteligentzia-zerbitzuetatik abiatuta, AEBko lehendakaritzaren politika ofizial bihurtu zen 60ko hamarkadatik aurrera garapen-bidean zeuden herrialdeetako biztanleriaren murrizketa helburu geopolitiko gisa bultzatzeko estrategia hori. Ikus dezagun zer esaten zigun horri buruz PÉREZ DÍAZek: “Kennedyk publikoki adierazi zuen, inbestiduraren urte berean, hirugarren munduan familia-plangintza babesteko eta sustatzeko asmoa zuela bere gobernuak. Hain zuzen ere, diruz hornitu zen politika hori herrialde askotan, betiere gerra hotzaren “lerro beroa“ jarraituz, Pakistandik Asiako hego-ekialderaino. Politika hori sistematikoki barneratzen hasi ziren USAID (Nazioarteko Garapenerako Laguntza) programak ere. Johnsonek, presidente berriak, komunismoa geldiarazteko asmoa iragarri du munduko edozein lekutan, eta eskura duen edozein bitartekorekin. Aldi berean, familia-plangintzako programak babesteko beharra adierazi zuen. Nixonek, 1969an inbestitua, beste horrenbeste egingo du. 1968an, R. MacNamarak, gerra hotzaren eta Vietnamgo gatazkaren “belatzetako“ batek, Munduko Bankuko presidente berri gisa iragarri zuen bere erakundeak familia-plangintzako programak babestuko zituela. Babes politikoa hain handia izanik, Estatu Batuetako nazioarteko eragin-eremu guztietara zabaldu zen, Nazio Batuen Erakundera barne“. 5. AEBko gobernuak antinatalismoa bere gain hartu izanaren puntu gorena bi testu ofizialek markatu zuten, 1972ko Rockefeller txostenak eta, batez ere, 1974ko Kissinger txostenak. Azken hau, 15 urte geroago arte publiko egin ez zen dokumentu konfidentziala zen. Dokumentu horrek ezin hobeto deskribatzen digu antinatalismoak ordutik aurrera, garai neoliberal osoan, Estatu Batuetako gobernu-agentzien, GKEen (aipatutako fundazio korporatiboak barne, jakina) eta Nazio Batuetako agentzien bitartez jarraitu duen ibilbidea. 6. Dokumentuen azterketak zalantzarik gabe erakusten digu antinatalismoa 50eko hamarkadatik aurrera garatu zela, lehen helburu geopolitiko zehatz batekin: Estatu Batuentzako mehatxu demografikotzat hartzen zen kontrolatu gabeko herrialdeetako biztanleriaren hazkundeari aurre egitea. 7. Kissinger txostenak azaltzen digu, halaber, hasiera batean politikoki kontrolatu gabeko herrialdeetara bideratuak zeuden estrategia horiek, Mendebalde osora hedatu zirela. 8. Bereziki interesgarria da egiaztatzea hamarkada hauetan emakumearen emantzipazioa, familia-plangintza edo ingurumenaren defentsa, nola bultzatu diren, ez aurrerapen sozialerako estrategia gisa, baizik eta biztanleria murrizteko estrategia gisa. Eta, aldi berean, biztanleria murriztea, azken batean, ez zen garapenerako tresna gisa baliatzen, etsaiak edo kontrolatu gabeko herrialdeak ahultzeko modu gisa baizik. 9. Egiaztapen harrigarriak eta ikaragarriak biak. Horren ondorioz, Estatu Batuetako eta Nazio Batuetako agentziek, GKEek eta fundazio korporatiboek azken bost hamarkadetan munduan aplikatu dituzten gizarte-ingeniaritzako tresnen aurrean gure burua birkokatzera behartuta gaude. Eta, jakina, gaur egun Mendebaldean nagusi diren kultura postmodernoen (antinatalismoa, postmofeminismoa, katastrofismo ekologikoa) izaera faxista edo neonazia argi eta garbi erakusten digute. Kultura nagusi bihurtu direnak biztanleriaren murrizketa etengabe bultzatu duten fundazio eta agentzia horien eragin hegemonikoari esker. Testu hau SOZIALDEMOKRAZIAREN ETORKIZUNAri buruzko EKAI Center-en egitasmoaren barne kokatzen da. Mila esker zure arretagatik. Jarraitu gurekin. PDF: