Бас жулдени бермейтин бир Тулпар батпакка батып жатыр екен. Тулпарды камшыламайды, ол оган намыс емеспе, Тулпар деген аруакты го

Баягыда, артына улы шан ерткен байгелерде бас жулдени бермейтин бир Тулпар батпакка батып жатыр екен. Жанына дуим халык жиналыпты, шу-шу етти, сауырга урыпты, басынан суйрейди дармен жок, керисинше кайран Тулпар суырма батпакка одна ари бата туседи, Саске болады, кызыл бояуын ертип инир жакындайды. Ел дагдарып, акылман бир карияга акыл сурап ат шаптырыпты. Сонда жеделдетип жеткен аксакал - Ей халкым! Тулпарды камшылап сендерге не болган?, ол оган намыс емеспе, Кайта одна сайн батпакка бата туседи, муны куткарудын жалгыз-ак жолы калды. Казир, уйир-уйир жылкыны касынан куып отиндер, Тулпар деген аруакты гой сонда гана озин-ози шыгарар - деп акыл айткан екен. Оншен кыл куйрыкты касынан даланы дубирге болей шапканда, алги Тулпар шынгырып кисинеп кап, басын гана кылтитып койган батпактан атып шыгыпты! Кейде, замананын батпагына батып калатын даламнын арыс улдары - ай... Бир биринди кикулап осылай... демеп журсендерши!!!!!