16-Наҳл (Nahl surasi)

Bu sura Makkada nozil qilingan bo’lib, bir yuz yigirma sakkiz oyatdir. U qiyomat soati yaqinlashib qolgani haqida xabar berish bilan boshlanadi. So’ngra Tangri taolo o’zining yakka-yolg’iz ekani, yerdagi jonli-jonsiz butlar Unga sherik bo’lolmasliklari xususida ogohlantiradi va yeru osmonlar, dengizlar, tog’lar, vodiy va vohalar, osmondan tushib yerni ko’kartirayotgan yomg’ir, yerdan unib chiqib, osmonga intilayotgan nabotot, dengizlarda suzib borayotgan kemalar, kechalarda yo’lovchi musofirlar uchun mayoq bo’lgan yulduzlar va xususan bir tomchi suvdan yaralib butun borliqdan aziz va mukarram bo’lgan inson — bularning barchasi bir dono va bilimdon Yaratguvchi Zot borligiga dalolat qilib turishi to’g’risida uqtiriladi. So’ngra Alloh taolo ato etgan behisob ne’matlarning shukrini ado qilish lozimligi, kufroni ne’mat qilgan ko’rnamak kimsalarning oqibati halokat ekanligini bayon qiluvchi oyatlar keltiriladi. Sura nihoyasida payg’ambar alayhis-salom va u kishining ummatlariga Allohning diniga ilmu hikmat va chiroyli pand-nasihat qilish bilan da’vat etish hamda bu da’vat yo’lida chekiladigan jabru jafolarga sabr-toqat qilish amr etiladi. Tangri taoloning ojiz va mo’’jiz maxluqi bo’lmish asalari xususida, uning ibratli hayot tarzi haqida hikoya qiladigan oyatlar o’rin olgani uchun u «Nahl» — «Asalari» surasi deb atalgandir.