Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους
Εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης
κι ούτ’ ένα δε ζυγώνει
Ω ωωω ω
σαν αερικό θα ζήσω
ω ωωω ω
σαν αερικό
Ανάσα είναι καυτερή
και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά
και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι