Özge Zarin - Elleri Yetiyordu

Özge Zarin - Elleri Yetiyordu; Sararmış bir sonbahar yaprağı gibiyim Düştüğümde canım acımadı desem yalan olur Yalan olur yalan yalan Oysa hiç böyle düşlememiştim ben bilirim Buralarda iyiydim Buralar bana hep yüreğinden kopanı veriyordu Elleri yetiyordu Gözleri seviyordu Esiyordu rüzgâr Gülüşü öpüyordu Yerdeyim bir yanım kırılmış biraz yarım biraz eksik kalmışım Yüreğim kabarmış, korkmuyorum desem yalan olur, yalan yalan Oysa korkmak da acıyla kardeş değil midir biraz Her duygu birbirine yoldaş mecbur arkadaş Gidiyorum usulca Yanıyor yüreğim Silinmişti gözlerin Yetmiyordu sözlerim Hüznün rüzgârını kalbimin içinde hissettim bittim Biraz yol alsam belki, bir gül bahçesinde yeniden, yeniden doğarım Rengimi bulur, ruhumu şifa ile boyarım Gördüğüm dünü, günü, aşkı, içimde yıkılmaz heykellere sığdırır yaşarım ... Полный текст по этой ссылке: