Trude Herr, Wolfgang Niedecken & Tommy Engel - Niemals geht man so ganz 1987

Trude Herr, Wolfgang Niedecken & Tommy Engel - Niemals geht man so ganz 1987 Wenn man Abschied nimmt geht nach unbestimmt mit dem Wind wie Blätter wehn. Singt met Abschiedsleed dat sich om Fernweh drieht om Horizonte, Salz un Teer. Wer singe Püngel schnürt söök wo’e hinjehührt hätt wie ne Zochvuel nit nur ei Zohuss. Man lässt vieles hier Freund ich danke dir für den Kuss, den letzten Gruss. Ich will weitergehn keine Tränen sehn so ein Abschied ist lang noch kein Tod. Niemals geht man so ganz irgendwas von mir bleibt hier es hat seinen Platz immer bei dir. Wenn’t och noch su sticht, stutz die Flüjel nit dämm, dä in de Käld kein Zokunft sieht. Mach ’nem Vagabund doch et Hätz nit wund, fleech e Stöck met op singem Wääsch. Doch dann lass’ mich los sieh die Welt ist gross ohne Freiheit bin ich fast schon wie tot. Niemals geht man so ganz irgendwas von mir bleibt hier es hat seinen Platz immer bei dir. Niemals geht man so ganz irgendwas von mir bleibt hier es hat seinen Platz immer bei dir. Ich verspre
Back to Top