Казкі з Маляванычам 🌀 Вецер, які гняваўся (Майсей Кульбак)

Падтрымайце “Бэйбуса“ — гэта дазволіць нам развівацца шпарчэй: - “Стары вецер стомлена валачыўся па заснежаных палях. Ён пабываў у многіх гарадах і вёсках, але нідзе яму не выпадала адпачыць. І тут ён угледзеў, што далёка-далёка на гарызонце стаіць дуб. Ледзь даклыпаў ён да таго месца і без сіл упаў пад дрэва. Вось-вось – і засне. Але раптам чуе ён, як...“ Чаму ж вецер гняваўся і ці атрымалася ў яго адпачыць, слухаем у казцы Майсея (Мойшы) Кульбака, славутага ўраджэнца Смаргоні. У свой час (20 - 30-я гады ХХ ст.) ён быў досыць вядомы і паспяховы паэт, пісьменнік і драматург, які пісаў на ідыш, і творы якога перакладаліся не толькі на рускую і беларускую, але і на англійскую, нямецкую, польскую ды іншыя мовы. На жаль, жудасны для ўсёй беларускай культурнай і навуковай эліты 1937-ы не абмінуў і сям’ю Кульбакоў. Майсея расстралялі ноччу з 29 на 30 кастрычніка.