Bir salama deymeyen eşqe ölüm yaraşır!.

Bu gün men seni gördüm, Salam vermek istedim, Üzünü yana tutdun. Söyle, illardan beri Qelbimizin bir duyub bir vurduğu illari, Axı, ne tez unutdun? Beş ilda gözümüzden axan o qanlı seller, Bir salama deymedi? Heç üzüme baxmadan yanımdan nece keçdin? Sen eşqin salamını qorxuyamı deyişdin? Yoxsa sen öz ahdine, ilqarına ağ oldun? O qeder yaxın iken, bu qeder ıraq oldun. Şirin gülüşlerimiz, acı feğanlarımız Bir salama deymedi? Sen neyledin, bir düşün! Yalnız indi anladım; ah, sen daha menimçün elçatmaz bir çiçeksen, Yaşanmış günlerim tek geri dönmeyeceksen!... Qop ey tufan, es ey yel! Xezal olum, tökülüm Düz beş il üreyimde Beslediyim mehebbet, bir salama