Νίκος Καββαδίας: Yara yara - Ξέμπαρκοι

Yara yara - Νίκος Καββαδίας Τραγουδάνε Οι Ξέμπαρκοι Σύνθεση - ερμηνεία: Ηλίας Αριώτης - Νότης Χασάπης S/S Ιόνιον 1934 «...Mόλις φθάναμε στο τελευταίο λιμάνι, έπεφτα να κοιμηθώ, κι όταν ξυπνούσα τους είχε καταπιεί όλους η πάχνη του Yara Yara. Πού είχε πάει κείνος ο αχός, το βουητό που με κοίμιζε τόσες μέρες, που το βαριόμουνα και που τ’ αγαπούσα». Νίκος Καββαδίας. Βράδυ του 1951 η εργατούπολη του Williamstown ησυχάζει. Γύρω απλώνονται τα φώτα της Μελβούρνης. Ο Yara Yara «κυλάει βαρετά ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά». Στο κατάστρωμα του S/S Cyrenia ίσως να βαριέται και ο ίδιος ο ποιητής. Yara yara. Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος σε σπίτι μέσα ξέχασες προχτές το φυλαχτό. Γελάς μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό. Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά. Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά. Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα ναυτάκι του γλυκού νερού. Σε πιάνει -μην το πεις αλλού- σα γάτα η λαμαρίνα και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού. Το ντύμα πάρε του φιδιού και δως μου ένα μαντίλι εγώ και σ’ έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό. Βίρα Κεφαλονίτισσα και μάινα το καντήλι σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό. Σου πήρα από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί. Πίσω απ’ το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία έβενος, γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί. Φώτα του Melbourne βαρετά κυλάει ο Yara Yara ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά φέρνοντας προς το πέλαγος χωρίς να δίνει δυάρα του κοριτσιού το φίλημα του στοίχισε ακριβά. Γερά την ανεμόσκαλα καφέ για τον πιλότο λακίζετε αλυσόδετοι του σ&