ЧОЛУКШУЛГА ЁЗУЛАЛЫ

Саң салган соонда, чаа хүн хөөреп кээрге, чолукшуур деп ёзулал эгелей бээр. Ол дээрге кижилерниң бот-боттарынга хүндүткел, аас-кежик илереткен байыр чедириишкини болур. Бот-боттарнгыа байыр чедиржирде, хар-назын, төрел-дөргүл барымдаалаар. Аныяк назылыг улус улуг наызылыг улуска байыр чедирер. Шагааның эге хүнүнде өг-бүле улус эң-не улуг назылыг өгбезинге чедип, кадак тудуп чолукшуур. Дараазында өг-бүлелиг алышкы-халышкы, угбашкы-дуңмашкы улус ажы-төлүн эдерткеш, бот-боттары удур-дедир аалдажып чолукшужар. Үш дугаарында Шагаа байырлалы өг-бүле, төрел кызыгаарындан үнүп, кожа-хелбээ, өңнүк-тала улустарже тарап, бүгү чоннуң найырынче шилчиир. Чолукшуурда бичии назылыг кижи холдарының адыштарын өрү көрүндүр, улуг кижи куду көрүндүр сунчур. Бо дээрге улуг кижиниң талазындан “бичии кижиге эки сеткил күзеп тур мен”, бичии кижиниң талазындан “улуг кижиниң кежиин хүлээвишаан, кезээде дузалажып чорууйн” дээн уткалыг. Чолукшужуп турар улус куспакташпас, чүгле адыштарын азы беликтерин дезги аарак сөлежир.