Ellada Chakhoyan - Garoun a (Armenian folk song)

English translation of the text is by Ani Toroyan (Անի Թորոյան). Armenian folk song “Garoun a“ (It’s spring) sings Ellada Chakhoyan. Piano by Eleonora Voskanyan. Processing by Komitas. Many people connect this song to the Armenian Genocide; it seems to them that this song is about the victims of the genocide. But actually this song is a sad love story and Armenian people have sung it much earlier than the genocide. Its connection with the genocide memory comes from P. Sevak’s “Anlreli Zangakatun“ (Unceasing Belfry) poem where the poet uses the first lines of the song, “it’s spring, it snows “ showing in different occasions, that for Armenians that spring did not like blossoming and as nature dies in the winter, so Armenian people were dying in the spring of 1915, were being genosided. Here’s what the song is about. A young boy or a girl in love, sings a sad melody that it is already spring, but it snows, and as the weather is getting cold, so is his beloved girl, she does not have a warm attitude towards him. And the grieving young man tells the reason in next lines. It turns out that malevolent people have traduced about him, his beloved girl believed them and left him. In the last line young man suffering from the love, turns to her and says that she left him with his unrealized dreams, as he has always wanted to be with his beloved girl, enjoy her presence in warm spring days, finally get married and have a family full of love, but she left him because of that malevolent people. Հայ ժողովրդական «Գարուն ա» երգն է՝ Էլեոնորա Չախոյանի կատարմամբ: Դաշնամուր. Էլեոնորա Ոսկանյան: Մշակումը՝ Կոմիտասի: Այս երգը ժողովրդից շատերը կապում են Հայոց Մեծ Եղեռնի հետ, շատերին թվում է, թե այն երգ է ցեղասպանության զոհերի մասին: Բայց իրականում այս երգը տխուր սիրո պատմություն է և հայ ժողովուրդը երգել է շատ ավելի վաղ ժամանակներից, քան կլիներ իր ցեղասպանությունը: Ցեղասպանության հիշողության հետ կապելը գալիս է Պարույր Սևակի «Անլռելի զանգակատուն» պոեմից, որտեղ բանաստեղծը օգտագործում է երգի առաջին տողերը՝ «գարուն ա, ձուն ա արել»՝ տարբեր առիթներով ցույց տալով, որ հայության համար այդ գարունը ծաղկունք չբերեց, և ինչպես բնությունն է ձմռանը մեռնում, այդպես էլ հայ ժողովուրդն էր 1915 թվականի գարնանը մեռնում, ցեղասպանվում: Իսկ երգի բովանդակությունն ահա թե ինչ է: Սիրահարված երիտասարդը, որ կարող է լինել տղա կամ աղջիկ, տխուր երգում է, որ գարուն է արդեն, բայց ձյուն է եկել, և ինչպես եղանակն է ցրտել, այդպես էլ իր յարն է իրենից սառել, չունի առաջվա ջերմ վերաբերմունքը իր հանդեպ: Իսկ դրա պատճառը հաջորդ տողերում է հայտնում վշտահար երիտասարդը, որտեղ ասում է՝ թող չորնա չար մարդու լեզուն: Պարզվում է՝ չարակամ մարդիկ իրեն չարա&