Έφυγες κι εσύ - Ελπίδα

Από τον δισκο “Με την Ελπιδα“ 1981 Ημουν σπιτι και διαβαζα ενα σου γραμμα ποσο ευκολα το ’ζησες τουτο το δραμα μα οσα χρονια κι αν περασουν δε ξεχνιεσαι εσυ εισαι του ζαλισμενου μυαλου μου κρασι. Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ. Σε συναντησα παλι στο παρκο τυχαια με μιαν αλλη καινουργια της ζωης σου παρεα δυο λογια αλλαξαμε απλα τυπικα και το χερι μου εσφιξες για λιγο ζεστα. Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ. Δε μπορω να ξεφυγω απ’ αυτη την εικονα αν θυμασαι ηταν πλαι μας δυο χελιδονια λες κι εμεις μες στην Ανοιξη σμιξαμε οι δυο κι ο Χειμωνας μας χωρισε σ’ αλλο ουρανο. Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ. Ξερω τωρα ειναι ολα αυτα περασμενα μα οταν γερνει ο ηλιος πηγαινω στα τρενα και προσμενω το θαυμα να ’ρθει ξαφνικο να κατεβεις για λιγο να σε δω στο σταθμο. Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ... Μα εφυγες κι εσυ.