“Койлю ве тильки“ - Къырымтатар халкъ масалы

Авджылар бир къашкъыр пешине тюшелер. Къашкъыр къача-къача аланлыкъта чалышкъан бир койлюге расткеле ве: — Джаным агъа, мени сакъланъыз, артымдан авджы-лар къувалар, — деп ялвара. Койлю къашкъырны аджый ве элиндеки чувалнынъ агъызыны ача да: — Мына бу чувалгъа кир, сени олар тапмазлар, - дей. Къашкъыр дерьал чувалгьъа кире ве онынъ ичинде сес-солукъ чыкъармай ята. Шу вакъыт авджылар да етип келелер. Олар койлюден: ⁃ Къашкъырны корьмединъми? — деп сорайлар. ⁃ Ёкъ, корьмедим, — дей койлю. Авджылар кеткен сонъ, къашкъыр чувалдан чыкъа да озь миннетдарлыгъыны бильдирмек ерине, койлюге уджюм этеджек ола. Койлю буны корип, бираз абдырай. Шу арада оларнынъ янында тильки пейда ола ве: ⁃ Не олды я? — деп сорай койлюден. ⁃ Мен къашкъырны чувалгъа сакълап, олюмден къуртардым. О исе мени ашайджакъ ола. — Мен бунъа аслы да инанмайым, — дей тильки. — Бу къадар балабан къашкъыр бойле кучюк чувалчык