Δημήτρης Ραζέλος, Λάθος το δρόμο μου πήρα, Θίασος Α

Λάθος το δρόμο μου πήρα Λάθος κι εσύ το στενό Κι όμως μας ένωσε η μοίρα Πάνω στον ίδιο καημό Γύρε στην πέτρα και ξεκουράσου Κι ύστερα μέτρα πως σ’ αγαπώ Μες τα κλαμένα σου μάτια Θάλασσες δίχως βοή Ό_