Փետրուարեան ապստամբութիւն։ Հաղորդում երէք մասով։ Մաս Ա։

Փետրուարեան ապստամբութիւն։ Հաղորդում երէք մասով։ Մաս Ա։ ՓԵՏՐՈՒԱՐԵԱՆ ԱՊՍՏԱՄԲՈՒԹԻՒՆԸ, 1921 թ. փետրուարի 18-ին սկիզբ առած հակախորհրդային, հակառուսական շարժում էր Խորհրդային Հայաստանում։ Ճնշուել է 1921 թ. ապրիլի 2-ին՝ բոլշևիկների կողմից Երևանի վերագրաւումով։ Սակայն ապստամբութիւնը փաստացի շարունակուեց և Անկախ Հայաստանը շարունակեց գոյութիւն ունենալ Հայաստանի Սիւնիք մարզում՝ Զանգեզուրում, որտեղ մինչ այդ էլ գործում էր Գարեգին Նժդեհն իւր ազատագրական բանակով, հռչակած լինելով Լեռնահայաստանը։ Խորհրդային և ռուսական պատմագրութեան մէջ և մամուլում ՓԵՏՐՈՒԱՐԵԱՆ ԱՊՍՏԱՄԲՈՒԹԻՒՆԸ յիշատակւում է որպէս Փետրուարեան խռովութիւն։ Երբեմն այն անուանում են քաղաքացիական պատերազմ Հայաստանում, սակայն իրականում դա Ազգային Ազատագրական Ապստամբություն էր ընդդէմ գաղութային կարմիր ռուսական կայսրութեան։ ---------------------------------------------- Ապստամբութեան սկիզբը: ---------------------------------------------- Հայաստանի դէմ ռուս-թուրքական համատեղ ագրեսիան հանգեցրեց Հայաստանի Հանրապետութեան կործանմանը։ 1920 թ. դեկտեմբերին դաշնակցականները Հայաստանի Հանրապետութեան կառավարումը յանձնում են բոլշևիկեան Ռուսաստանին։ Հայաստանի խորհրդայնացումից յետոյ ձերբակալուեցին շուրջ 1․000 դաշնակցականներ, ինչպէս նաև ՀՀ Բանակի -ից աւելի սպաներ, այդ թւում՝ զօրավարներ, որոնցից շատերն սպանուեցին, միւսներն էլ ուղարկուեցին Բաքուի և Ռուսաստանի բանտեր։ Խորհրդահայ պատմագրութիւնը այն տեսակէտին էր, որ ապստամբութիւնը նախապատրաստեցին դաշնակցականները՝ իŒ