Фзи отлогилдина Ике ыым

Ике ҡыҙым Иртән-кисен шөкөр итәм, Раббым, Бүләк иттең миңә ике ҡыҙ. Апай-һеңле бәхете бирмәгәнгә, Булмаһын тип донъяла яңғыҙ. Серҙәремде, яҡын дуҫтар күреп, Иң тәүҙә мин һеҙгә һөйләйем, Ауырлыҡтар еңеләйеп ҡала, Уртаҡлашһам һеҙҙең менән мин. Бар шатлығым өс тапҡырға арта, Бергәләшеп әгәр һөйөнһәк. Ҡайғылар ҙа таралышып китә, Урталарға һалып көйөнһәк. Үҙегеҙ ҙә ике ҡыҙлыһығыҙ, Был бәхеттең иң-иң ҙурыһы. Улдарығыҙ атай даны булһа, Ҡыҙҙарығыҙ һеҙҙең күҙ нуры. Ике ҡыҙым минең – ике ҡанат, Иҫән генә була күрегеҙ! Бөтә байлыҡтарҙан артығыраҡ “Әнейем!”, тип әйткән һүҙегеҙ.