Bəlkə də kənardan kobud, vecsiz, özündən razı bir insan kimi görünə bilərəm amma... Həyatım boyunca heç vaxt öz xeyrim üçün insanları üzmədim. Heç bir zaman özümə vurğun olmadım. Mənə daş atana mən əl uzatdım. Qırdılar üzdülər canımı yandırdılar amma yenə onlara gülümsədim həmişə bağışladım. İçdiyim bir fincan suyun yediyim bir tikə çörəyin aldığım bir qram sevginin haqqını sonuna kimi verdim heç zaman nankor olmadım olanada incikliyim olmadı. Kimsəyə haqsızlıq etmədim amma kimsənində qarşısında başımı əymədim. Hər kəsə özümdən daha çox dəyər verdim həmişə başqaları üçün yaxşılıq etməyə çalışdım. İnsanların hər zaman yalanlarını gördüm susdum göz yumdum. Qorxduğum üçümmü? Yox sadəcə üzlərinə vurub onları çətin vəziyyətdə qoymaq istəmədim. Həyatım boyunca heç səhv etmədimmi? Təbii ki etdim səhv etmək insana aiddi bəlkədə sizdən daha çox səhvlərim olub. Amma heç bir zaman üzümü qızardacaq başımı yerə əyəcək səhv etmədim əsla. Hər kəsi ürəyim kimi bildim inandım aldadıldım düzələcəklərini zənn etdim yanıldım. İn