Есенин, Отговорила роща... / Esenin, Golden Grove (subs by V. Chetin)
A golden grove has ceased at last its chatter
In a merry accent of its birches’ tongue.
Afar, a flight of cranes, dejected, flutter,
No more lamenting over anyone.
Who to lament for? In this world, we’re strangers:
Go by, come in and leave the house anon.
The gone are summoned up by but a hemp-close
And a harvest moon above a bluish pond.
I’m all alone amid a barren flatland.
A gust of wind is carrying cranes away.
It is my joyful youth that I’m intent on,
But nothing in the gone do I bewail.
8 views
6
1
5 years ago 00:02:02 60
Кулагина Анастасия, 4 Г С. А. Есенин “Отговорила роща золотая...“
3 years ago 00:04:09 11
Вика Старикова - Отговорила роща золотая (С. Есенин, Г. Пономаренко)
5 years ago 00:01:23 84
Новикова Дарья, 4 Г С. А. Есенин “Отговорила роща золотая...“