Magnus The Good - Old Norse Saga Song (in Old Norse/Old East Slavic)

Here is a song I wrote and performed in Old Norse (and a little Old East Slavic) about Magnus the Good, with the events as recalled in The Saga of Magnus the Good in Heimskringla. Magnus grew up in Novgorod with his foster father Yaroslav the Wise, from whom he learnt Slavic. Seeking to avenge his father, he returns to Norway. He ends up taking the Danish throne and defending Danish christendom from the heathen Wends. His father, St Olaf, appears to him telling him not to fear battle against the heathen, and using his father’s battle-axe, takes victory after victory against them. Although he may sound as bloodthirsty as other kings of yore, he fought where he had to but showed remarkable restraint otherwise and had a reputation as a peacemaker, despite having the means and ability to recreate the North Sea Empire under his banner. As such, when King Edward of England appeals to his peacemaking side, he relents and allows England to live under their rightful king. I hope you enjoy the song. Follow me on Spotify (The Skaldic Bard): If you’d like to support my work, you can do so here: Thank you for your kindness. Please do not redistribute my work without permission. Feel free to email me with any inquiries! Lyrics: Norðmenn unðu ei Sveini. Nei, þeir unðu ei Sveini! At eins einn ríkja má, sannkonungr eini! Sá, er hefr heilags blóð ok er unnir sinni þjóð, Hann er Magnús Óláfsson, nú ferr ór Garðaríki. Supasi bogu, Jaroslavje, Irinye. Zemlja kruve mojeje zhidetu menye. Vuzvratiti Nourmanam jezu dulzhinu. Vuzmozhino umiro, no borjo pravidno. Sigla Einarr, Kálfr ok hann. Já, með þeim siglir hann! Er hann eilífu vetra, en vápndjarfr sem drengr! Guðligt þol gaf reiði ró, þá hann á norskum mó, kom á fund Harðaknúts, sǫmdu þeir sætt saman. Harðaknútr lézk, þá tók Magnús ríki hans Fekk hann eið margra, en ei hvers manns, Jómsvíkingar inir heiðnu ræktu hann, Magnús fór í Jómsborg ok vá þar margan mann. Sveinn frændi Knúts ins ríka, Danakonungs ins ríka, hann leiðir her Vinda, augu rauð ok reið. Sýndisk Óláfr Magnúsi, sagði heilagr inn fúsi: Ei skaltu hræðask heiðna, í orrostu munk fylgja! Á Hlýrskógsheiði herblástr blásinn var. Ǫx fǫður síns, er heitir Hel, hann bar. Tveim hǫndum hjó hann at ǫðrum hvern mann. Orrostan var stutt ok Magnús sigr vann. Var Magnús allvaldr, ríkja tveggja allvaldr! Hann réð þá bæði fyrir Danmǫrk ok Noregi. Hann gerði sendimenn þá vestr til konungs Engla. Kváðsk vilja þat land taka ór hǫndum Játvarðar. Játvarði þótti illa sjá meira mannfall. Kvað þat, at hann ei lið í móti samna skal. Magnús inn góði sýndi sína góðmennsku ok valði frið í ríki því, er veitti Guð. Lýkir hér Magnúss sǫgu, ins góða sǫgu. Hann í Norðmannaminni mun vera langminnigr. Er hann mátti, valði frið, en er skyldi, krafði liðs. Bani Jómsvíkinganna, en vinr þjóðar sinnar! Magnús inn góði, sonr ins heilaga! Var hann inn bezti ok frómasti allra! Frá Garðaríki ok þaðan til Englands, var velþekktr inn góði orðstírr hans!