Irene Fargo Dicitencello Vuje

Enzo Fusco, Rodolfo Falvo Dicitencello a ’sta cumpagna vosta ch’aggio perduto ’o suonno e ’a fantasia. Ch’ ’a penzo sempe, ch’ è tutt“a vita mia. I’ nce ’o vvulesse dicere, ma nun ce ’o ssaccio dí. ’A voglio bene ’A voglio bene assaje. Dicitencello vuje ca nun mm’ ’a scordo maje. E’ na passione cchiù forte ’e na catena, ca mme turmenta ll’anema e nun mme fa campá. Dicitencello ch’ è na rosa ’e maggio, ch’ è assaje cchiù bella ’e na jurnata ’e sole. Da ’a vocca soja, cchiù fresca d“e vviole, i giá vulesse sèntere ch’è ’nnammurata ’e me. ’A voglio bene. ’A voglio bene assaje. Dicitencello vuje ca nun mm’ ’a scordo maje. E’ na passione cchiù forte ’e na catena, ca mme turmenta ll’anema e nun mme fa campá. Na lácrema lucente v’è caduta, dicíteme nu poco: a che penzate? Cu st’ uocchie doce, vuje sola mme guardate. Levámmoce ’sta maschera, dicimmo ’a veritá. Te voglio bene. Te voglio bene assaje. Si’ tu chesta catena ca nun se spezza maje. Suonno gentile, suspiro mio carnale, te cerco comm ’a ll’aria, te voglio pe’ campá. Te voglio pe’ campá!