Sayat-Nova - K’amancha | Սայաթ-Նովա - Քամանչա

Sayat-Nova - K’amancha | Սայաթ-Նովա - Քամանչա Ամէն սազի մէջըն գոված` դուն թամամ տասն իս, քամա՛նչա, Նաքազ մարդ քիզ չի կանայ տեսնի` դուն նըրա պասն իս, քամա՛նչա, Ղա՛ստ արա` է՛լ լաւ օրիրուն էդիվըն հասնիս, քամա՛նչա, Քիզ ինձնից ո՞վ կանայ խըլի` աշուղի բասն իս, քամա՛նչա: Անգաճըդ էրծաթէն պիտի, գըլուխըդ` ջավահիր քարած, Կութըդ շիրմայէմէն պիտի, փուրըդ` սադափով նաղշ արած, Սիմըդ օսկէն քաշած պիտի, էրկաթըդ` փանջարա արած, Օչով ղիմէթըդ չի գիդի` լալ ու ալմասն իս, քամա՛նչա: Ճիպոտըդ վարաղնած պիտի` թահր ունենայ հազար ռանգով. Ձարըդ ռաշի կուդէն պիտի, վուր դուն խօսիս քաղցըր հանգով. Շատին զարթուն կու լուսացնիս, շատին կու քընեցնիս բանգով. Անուշահամ գինով լիքըն` դուն օսկէ թասն իս, քամա՛նչա: Ածողիդ է՛րկու կու շինիս, առաջ չայի, ղափա գ’ուզիս. Կու մեձըրվիս այվընումըն, պարապ վախտի րափա գ’ուզիս. Յիփ վիր գուքաս մէջլիսումըն` քաղցըր զող ու սափա գ’ուզիս, Բոլորքըդ գօզալնիր շարած` մէջլիսի կէսն իս, քամա՛նչա: Շատ տըխուր սիրտ կու խընդացնիս, կու կըտրիս հիվընդի դողըն, Յիփ քաղցըր ձայնըդ վիր կ’օնիս` բաց կու’լի հիդըդ խաղողըն. Խալխին էս իլթիմազն արա` ասին. «Ա՛պրի քու ածողըն»: Քանի սաղ է Սայաթ-Նովէն, շատ բան կու տեսնիս, քամա՛նչա: