Omut - Спявай, зямля

Раніцай сонца малюе ў небе: Промнямі крэсліць ў аблоках узоры, Вецер-гарэза прачнуўся, смяецца, Весела гасіць пабліклыя зоры. Недзе жалейка гукне пастухова, Чуеш, у лесе прачнуліся птушкі? Гучна ляціць дальні клёкат бусловы, Звіняць ручаём у лузе сінія стужкі. Спявай, зямля, А птушкі падхопяць! Пяе рака – Чароўны спеў выводзіць. Шэпча аер нам пяшчотныя словы, Слухаем песні зямлі нашай роднай, Нашай роднай. З неба ліецца званок жаўруковы – Песні за гэту няма лепш ніводнай, Лепш нiводнай. Спявай, зямля, А