Հարութ Փամբուկչյան - Երեքնուկ

Ա՜խ, ես գիտե՛մ, չէ՜իր սիրում, Հիմա գիտեմ ես անկասկած... Վազվզում ենք մենք սեզերում, Խոտերի մեջ խոնավ ու թաց: Հետո նստում ուրախ ու գոհ, Երեքնուկի թուփ ենք քաղում Եվ այդ ծանոթ երեքնուկով «Սիրում-սիրում» անվերջ խաղում: Անուններում երեք հոգու Եվ դու կաս միշտ, և ե՛ս միշտ կամ Քո անունն եմ ես միշտ պոկում, Իսկ դու իմը` ո՜չ մի անգամ: Որքա՜ն անգամ եմ ես վանել Տխուր մտ