Ռուբեն Հախվերդյան-Ճերմակ ձիս

Ճերմակ ձի Նորից բացվում է լուսաբացը Իմ առաջին ու վերջին սեր, Երկինքը աչքերիդ պես թաց Ճակատագրից, ճակատագրից Ճակատագրից պոկված նվեր... Վերջին անգամ ներիր ինձ տեր, Ես կորցրել եմ քաջությունս, Իմ թշնամու անունն է սեր, Բայց նա է հենց, բայց նա է հենց Բայց նա է հենց երջանկությունս... Ես կորցրել եմ ճերմակ ձիս, Իմ ոսկեթամբ շառանգությունը, Ինչպես ելնեմ այս անտաŒ